arenddisberg

  Martin Vermeer was nog een peuter toen zijn vader overleed. Ver van huis, gedwongen aan het werk  in Duitsland. Bij een engels bombardement kwam hij om het leven. 83 jaar na dato houd dit hem nog  steeds bezig. Via via heeft hij gehoord dat het een ongeluk was, een complete vleugel van een engels  vliegtuig zou brandend naar beneden zijn gestort op de barak waar zijn vader lag.     33 mensen  kwamen om in de vuurzee. Op de vrijdag na de fatale crash ging zijn moeder geld ophalen bij de socialedienst, bij het Beekpark.  Daar stond een menigte druk pratende mensen. Zijn moeder vroeg wat er aan de hand was. De  mensen vertelde over een verschrikkelijk ongeluk in Berlijn, waar ook Apeldoorners bij betrokken  waren “en Vermeer de architect?’ vroeg ze geschrokken. Oh die is dood riep iemand. Overstuur ging zijn moeder naar huis. Met haar schoonmoeder wachtte ze in de voorkamer op de  postbode. Elke vrijdag ontving ze een brief van haar man. Toen de postbode het huis voorbij liep,  wist ze genoeg. Het officiële bericht van het rode kruis kwam een half jaar later. Evert Vermeer was 34 toen hij overleed. Voor de oorlog was hij architect, hij bouwde kasten van  huizen in apeldoorn en omgeving, maar halverwege de jaren dertig werd Vermeer ook getroffen  door de economische crisis, het werk liep zodanig terug dat hij werkloos raakte. Evert Vermeer kreeg  een uitkering van 11 euro per week, daarvoor moest hij fietspaden aanleggen en bos en heide  ontginnen. Nadat Nederland in mei 1940 was bezet, moesten werkelozen in Duitsland aan de slag. Wie weigerde  kreeg geen steun meer van de gemeente, dat beleid werd landelijk opgelegd door het ministerie van  sociale zaken. [...]

Zoals elk jaar wordt rondom 2 december in Apeldoorn de herdenking gehouden ter nagedachtenis van de slachtoffers van de razzia's van 2 oktober 1944 en die van 2 december 1944 en de gevolgen daarvan. Denk daarbij aan de slachtoffers van de 1e trein die op 3 december 1944 bij het plaatsje Werth in Duitsland werd beschoten en natuurlijk de slachtoffers van Kamp Rees. Dit jaar ( 20124 ) was een bijzonder jaar, want het was 80 jaar geleden, dat van vele mensen, destijds woonachtig in Apeldoorn en in de Randstad en andere plaatsen, de vrijheid werd afgenomen. In de laatste maanden van 1944 werden overal in Nederland razzia's gehouden. Alle beschikbare, gezonde mannen tussen de 16 en 57 jaar oud werden uit huis gehaald of van straat geplukt en afgevoerd naar Duitsland om daar verdedigingswerken uit te voeren of  in fabrieken te moeten werken om de oorlogsindustrie van Duitsland op peil te houden. Echter het werken onder dwang in Duitsland begon al in 1940. Een voorbeeld daarvan is Evert Vermeer uit Apeldoorn. Hierover wordt later een apart hoofdstuk gewijd. De herdenking in Apeldoorn was een bijzondere herdenking. Voorafgaande aan deze herdenking stond in het gemeentehuis te Apeldoorn een tentoonstelling. Deze ging over de razzia van 2 december 1944 en de beschieting te Werth op 3 december 1944 en over Kamp Rees. Deze tentoonstelling werd door velen bezocht.     De herdenking werd eveneens druk bezocht. Eregasten waren de familie Vermeer, de burgemeesters uit de Stadt Rees, ( de heer Sebastian Hense) , de burgemeester uit Apeldoorn, ( de heer Ton Heerts ) en oud burgemeester van Apeldoorn , de heer Fred de Graaf. Burgemeester S. Hense en burgemeester Ton Heerts hadden aangegeven dat [...]

Zoals ieder jaar werd ook dit jaar de herdenking te Rees op 9 november gehouden.   Ook nu was de aanloop weer erg groot. Dat voelt goed, want dat geeft aan dat we de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog nog niet zijn vergeten.   We verzamelden ons bij de Mac Donald nabij de snelweg in Rees.   Voorafgaande aan de daadwerkelijke herdenking zijn wij ( de mensen uit Apeldoorn afkomstig ) eerst naar de Melatenweg gegaan om daar een bloemstuk te leggen.   Ook namens de gemeente Apeldoorn werd er een bloemstuk gelegd. Daarna zijn wij naar de nieuwe locatie van het monument in Rees gegaan. Daarv was het echt druk. Jong en oud, Nederlander en Duitser stonden naast en door elkaar. Tina Oostendorp en de burgemeester van de Stadt Rees, de heer Sebastian Hense verwelkomde ons allen.             Na een mooie toespraak van de burgemeester en enkele andere sprekers werd er overgegaan tot het leggen van de bloemen.                                               Na de bloemlegging werden wij uitgenodigd om naar het Gemeentehuis ( Stadhuis ) van de Stadt Rees te gaan. Daar werd ons een bakje koffie, een kopje thee en gebak aangeboden. Tijdens deze bijeenkomst verraste de heer Disberg, de burgemeester van Rees met een originele penning van de heer Rouwenhorst. Deze had hij gekregen van de dochter ( Inge Arbeider-Rouwenhorst)  oud dwangarbeider Rouwenhorst.           Zij wist dat de Stad Rees er nog geen een had. Deze penning staat afgebeeld op het infobord achter het monument "de dwangarbeider"op de markt in Apeldoorn. [...]

Nemens het voltallige bestuur wensen wij u fijne Kerstdagen toe en een heel gelukkig en vooral een gezond 2025 toe.   .                                                        ..

Zoals elk jaar wordt ook dit jaar weer op 9 november de joodse slachtoffers en de slachtoffers van Kamp Rees ( Dwangarbeid ) herdacht. Aanvang ; Zaterdag 9 november 2024, om 15.00 uur. Locatie ; In het Reeserstadspark, vlakbij de oude locatie, bij het busstation. De toegang is gratis. Vanuit Apeldoorn, vertrekken wij vanaf de parkeerplaats aan de Dubbelbeek, tegenover kinderboerderij Malkenschoten, om 12.45 uur.

Op vrijdag 29 november 2024 houdt de Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945, weer haar jaarlijkse herdenking. Locatie ; Gemeentehuis Apeldoorn, Marktplein 1. Ontvangst van de gasten ; In de Burgerzaal ( aan de marktzijde ), om 12.30 uur. Aanvang herdenking ; 13.00 uur in de Raadzaal. Opmerking. Dit jaar zal er extra aandacht worden geschonken aan 3 nieuwe boeken en er zal eveneens een nieuw informatiebord worden onthuld. Iedereen is van harte welkom. De toegang is gratis. De koffie en thee staat klaar. Onder het gemeentehuis is gelegenheid tot betaald parkeren, de ingang bevindt zich aan de Deventerstraat.

Herdenking “executie 2 october 1944”Precies 80 jaar na de verschrikkelijke gebeurtenis, worden op 2 oktober a.s. de slachtoffers van een bruut optreden van de bezetter in Apeldoorn, in de tweede wereldoorlog, herdacht. Op deze dag in 1944, werden 8 gearresteerde mannen zonder enige vorm van proces, geëxecuteerd op het terrein van ’s Heeren Loo, destijds een wehrmacht kazerne. Op verschillende drukke kruisingen van straten in Apeldoorn werden hun lichamen neergelegd. Er werd een bord met het woord “terrorist” geplaatst. De lichamen moesten 3 dagen blijven liggen, ter afschrikking van de Apeldoorners. Zij, die het destijds zagen, zijn het nooit vergeten. VerzetsstrijdersDe verzetsstrijders, W.J. Aalders (30), J.J. Barendsen (62), R. van Gerrevink (27), W. Karreman (19), J. Schut (26), D.H. Wijma (27) werden na verraad opgepakt. Zij behoorden tot de vrije groep Narda. Ook een Brit, K. Ingram (21) en een Amerikaan, R.W. Zercher (30) ondergingen hetzelfde lot. Mevrouw J.C. Bitter – van de Noordaa verborg beide geallieerde piloten, werd opgepakt en tenslotte naar concentratiekamp Ravensbrück getransporteerd, alwaar ze begin 1945 overleed. De leidster van de verzetsgroep, mevrouw Narda van Terwisga, overleefde hetzelfde concentratiekamp wel. Haar leven werd gekenmerkt door haar trauma’s van de oorlog. Dat oorlog iets afschuwelijks is, daar horen de oudere leerlingen van basisschool “De Regenboog Woudhuis elk jaar over ter voorbereiding op deze herdenking. Al meer dan 30 jaar herdenkt de school deze verschrikkelijke gebeurtenis. Al 31 jaar wordt deze herdenking bezocht door een trouwe groep. Naast de nabestaanden staan ook de kinderen en de kleinkinderen van nabestaanden stil bij deze gebeurtenis. Omdat één van de slachtoffers, Jan Schut, lid van de Marechaussee was, zijn ook elk jaar leden van dat krijgsmacht onderdeel aanwezig. Zij verlenen ook muzikale ondersteuning. Dit jaar, op [...]

Zoals elk jaar wordt op de 2e zondag in maart de herdenkingstocht van Rees naar Megchelen gehouden. Ook dit jaar liepen er vele mensen de tocht van Megchelen naar Rees voordat de officiele herdenking in Rees begon. De herdenking werd ook dit jaar weer druk bezocht. Uit Nederland waren er naast de mensen uit de grensdorpen zoals Megchelen, Gendringen, Wisch er onder andere ook mensen uit Haarlem, Hilversum, Vroomshoop en een groot aantal uit Apeldoorn aanwezig. Wat op viel was dat er ook best wel veel jeugd was komen opdagen. Voor velen was het zoals men zegt "gesneden koek" want zij liepen deze tocht al vanaf 2011 mee, maar voor velen was dit de eerste keer dat men aanwezig was. Zij waren erg onder de indruk van het totaal plaatje. De herdenking starte aan de Melatenweg met als beginpunt het infobord aan de Melatenweg. Daar werden korte toespraken gehouden en bloemen gelegd. Vervolgens ging men op pad. Men volgde de vluchtroute van 1945. De route was wederom keurig aangegeven via borden. Als tussenpunt werd even stil gestaan bij de vredesboom in Empel-Rees. Vandaar af liep men door naar Megchelen. Daar werd een pauze gehouden in zaal Ter Voert. Vervolgens werd er bij het monument de herdenking voortgezet. Ook nu waren er korte toespraken en daarna werden er bloemen gelegd bij het mooie monument.   Namens de gemeente Oude IJsselstreek hield wethouder Ben Hidinga een korte toespraak. Deze luidde als volgt ;   --------------- Beste aanwezigen. Fijn dat we hier met zovelen zijn. Om te gedenken en te herinneren. Ik behoor tot een generatie die zelf de oorlog nietb heeft meegemaakt maar mijn pake ( grootvader ) wel. Hij kwam terecht in een arbeidslager in het [...]