Het Bachkoor Apeldoorn bracht op de dag van de Dodenherdenking 2025 in Orpheus een bijzonder concert uit vanwege 80 jaar vrijheid.

Herdenken, om nooit te vergeten en om te vieren dat we dit jaar 80 jaar in vrijheid leven.

Met Ein Deutsches Requiem van Brahms heeft het Bachkoor Apeldoorn verbinding willen verklanken en troost en hoop willen bieden aan iedereen die dat nodig heeft.

Burgemeester Hense en zijn vrouw, mevrouw Tina Oostendorp en mevrouw Möllenkamp waren als bijzondere gasten uit Rees aanwezig bij het concert.

Ook de bestuursvoorzitter van Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 40-45 woonden als speciale gasten het concert bij.

Voordat de eerste noten klonken bracht de bestuursvoorzitter van het Bachkoor ( J van Spijkeren ) in haar toespraak een ode aan de dwangarbeiders uit Apeldoorn en heette ze de gasten van harte welkom.

 

 

 

 

 

 

Het was een bijzonder mooi concert. De muziek werd ondersteund met beelden van o.a. het ereveld te Loenen.

Ook werd de tekst in zowel Nederlands als Duits weergegeven.

 

Het was een bijzondere ervaring.

Vooral het voorwoord was voor de voorzitter van de Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945 zeer aangrijpend.

Op een zeer respectvolle wijze werd een verhaal verteld over een 16 jarige jongen die samen met zijn vader op 2 december 1944 uit huis werd gehaald.

Zij woonden toen in de wijk Zevenhuizen. De 16 jarige jongen was klein van stuk.

Zijn vader en hij  en vele buurtgenoten, werden afgevoerd naar het Marktplein in Apeldoorn. Daar stonden duizenden andere mannen en jongens.

Ze werden per spoor afgevoerd naar Zevenaar.

Daar werden ze op 5 december 1944 van elkaar gescheiden. De 16 jarige jongen kwam in Kamp Rees terecht en zijn vader bleef achter in Zevenaar.

De jongen heeft bijna 3 maanden in Kamp Rees gezeten.

Hij kreeg daar een penning. Hij werd in een groep van 50 personen geplaatst en in een loods van een dakpannefabriek ondergebracht. Hij moest daar onder erbarmelijke omstandigheden graafwerkzaamheden verrichten.

Hij heeft daar honger geleden. Toen hij een bevroren suikerbiet langs de weg opraapte werd hij uit de groep gehaald. Na aankomt op het kamp kreeg hij vele stokslagen. 

Toen hij in Empel-Rees nabij een spoorstation aan werk was werd dit station beschoten door geallieerde piloten. Hij vluchte. Met behulp van het verzet en verkleed als melkmeisje werd hij in een roeibootje de Ijssel overgezet.

Enkele dagen later kwam hij thuis.

Moe, vies, uitgehongerd, onder de blauwe plekken en onder de luizen. Hij was thuis! Maar hij was eindelijk weer vrij en in een veilige omgeving.

 

Zonder dat hij ( de voorzitter van de Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945 ) het wist werd het verhaal van zijn vader voorgedragen.

Hij hield het niet droog.

 

De gasten uit de Stadt Rees waren zeer vereerd dat zij dit geschenk ( concert ) kregen aangeboden.

 

 

 

 

 

 

De muziek deed wat het moest doen. Het zorgde voor besef, verlichting, verbinding, troost, broederschap en hoop.

Het was precies wat een mens nodig had op de dag van de dodenherdenking.

 

Een ieder was vol lof over dit optreden.

 

Het concert werd uitgevoerd door het Bachkoor ondersteunt door ;

Sopraan: Varvara Tishina
Bariton: Rick Zwart
Orkest: Nationaal Symfonisch Kamerorkest (NASKA)
Dirigent: Bas van den Heuvel

Met medewerking van leerlingen van het Veluws College Walterbosch voor de projectie en het licht bij het concert.