Zoals elk jaar wordt rondom 2 december in Apeldoorn de herdenking gehouden ter nagedachtenis van de slachtoffers van de razzia’s van 2 oktober 1944 en die van 2 december 1944 en de gevolgen daarvan.
Denk daarbij aan de slachtoffers van de 1e trein die op 3 december 1944 bij het plaatsje Werth in Duitsland werd beschoten en natuurlijk de slachtoffers van Kamp Rees.
Dit jaar ( 20124 ) was een bijzonder jaar, want het was 80 jaar geleden, dat van vele mensen, destijds woonachtig in Apeldoorn en in de Randstad en andere plaatsen, de vrijheid werd afgenomen.
In de laatste maanden van 1944 werden overal in Nederland razzia’s gehouden.
Alle beschikbare, gezonde mannen tussen de 16 en 57 jaar oud werden uit huis gehaald of van straat geplukt en afgevoerd naar Duitsland om daar verdedigingswerken uit te voeren of in fabrieken te moeten werken om de oorlogsindustrie van Duitsland op peil te houden.
Echter het werken onder dwang in Duitsland begon al in 1940.
Een voorbeeld daarvan is Evert Vermeer uit Apeldoorn. Hierover wordt later een apart hoofdstuk gewijd.
De herdenking in Apeldoorn was een bijzondere herdenking.
Voorafgaande aan deze herdenking stond in het gemeentehuis te Apeldoorn een tentoonstelling. Deze ging over de razzia van 2 december 1944 en de beschieting te Werth op 3 december 1944 en over Kamp Rees. Deze tentoonstelling werd door velen bezocht.
De herdenking werd eveneens druk bezocht.
Eregasten waren de familie Vermeer, de burgemeesters uit de Stadt Rees, ( de heer Sebastian Hense) , de burgemeester uit Apeldoorn, ( de heer Ton Heerts ) en oud burgemeester van Apeldoorn , de heer Fred de Graaf.
Burgemeester S. Hense en burgemeester Ton Heerts hadden aangegeven dat zij iets wilden zeggen.
Burgemeester Hense begon. Hij dankte de gemeente Apeldoorn voor de gastvrijheid en betoonde spijt voor datgeen er in de Tweede Wereldoorlog was gebeurd.
Ook waren er twee spreeksters aanwezig, zijnde Karin van Veen en Renske Krimp. Zij hadden onderzxoek gedaan naar het thema dwangarbeid.
Renske Krimp-Schraven, is historicus en werkt als onderzoeker aan een gezamenlijk onderzoeksproject van het Nationaal Comité 4 en 5 mei en het NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies over de herinnering van Nederlanders die in het kader van de Arbeitseinsatz werden tewerkgesteld.
Zij vertelden iets over hun zelfgeschreven boeken. Het waren zeer boeiende en leerzame toespraken.
Zoals elk jaar waren de groep 7 en 8 van de Montessorieschool Passe Partout en vele organisaties en vele nabestaanden van de oud dwangarbeiders aanwezig.
De leerlingen hadden weer mooie gedichten gemaakt en vier kinderen droegen hun zelfgemaakte gedicht voor en groep 8 zong een lied.
-
- S. Hense
-
- K van Veen
-
- R.Krimp
Dit jaar werd er ook een nieuw infobord onthuld. Redenen hiervoor was het verhaal van de heer Vermeer. Daarover later meer in een apart bericht.
Burgemeester Ton Heerts was de laatste spreker binnen.
Hij vertelde de reden waarom er een nieuw infobord was gemaakt. Hij bood namens de gemeente Apeldoorn excusses aan , aan de familie Vermeer.
De heer Evert Vermeer was in 1940 op last van de gemeente Apeldoorn te werkgesteld in Duitsland. Door een noodlottig ongeval ( vliegtuig werd neer geschoten ) kwam de heer Evert Vermeer om het leven.
Nadat de burgemeester Ton Heerts zijn verhaal had gedaan, werd de herdenking voorgezet bij het monument “de Dwangarbeider”.
Als eerste werd het nieuwe infobord onthuld door de heer Martin Vermeer en burgemeester Ton Heerts.
Daarna volgde de bloemlegging.
-
- Inafwachting van de onthulling
Na afloop was er in de Burgerzaal gelegenheid om met elkaar van gedachten te wissselen.
We kunnen terugkijken op een bijzondere herdenking.
Geef een reactie