Maandarchieven: december 2017

Zoals elk jaar worden er na de herdenking diploma's uitgereikt aan de kinderen. Deze keer vond het plaats op 06-12-2017. Oud dwangarbeider J. de Louter sprak de kinderen toe en bedankte hen voor de fijne samenwerking op 01-12-2017. Hij vond het fijn dat deze grote groep kinderen de ouderwetse waarden en normen hadden gehanteerd. Zoals het welkom heten en het aanspreken met u en meneer en mevrouw bij binnenkomst. Het aannemen van de jassen en het begeleiden van de mensen naar de garderobe en de Raadzaal.                                                     Aan de kinderen werd gevraagd wat zij er zelf van vonden en hadden opgestoken. Alle kinderen gaven aan dat ze het een eer vonden om mee te mogen helpen. Ze waren trots dat hun school het monument "de dwangarbeider" op de markt had geadopteerd. Ze vonden de muziek van de KMAR heel mooi.  Ook vond een persoon de keten van ( zoals zij het noemde )  " de reserve " burgemeester  mooi. Tevens gaven ze aan dat de tentoonstelling van de oorlogsgravenstichting in de week voorafgaande aan de herdenking zelf was bezocht. Deze vonden ze indrukwekkend.           Na afloop was iedereen blij met zijn / haar diploma.                

Marco Borsato - De Speeltuin Door kapotgeschoten straten Zonder vader, zonder land Loop je hulpeloos verlaten Aan je moeders warme hand Als een schaap tussen de wolven Naar bestemming onbekend En niemand ziet hoe klein je bent Niemand ziet hoe klein je bent Morgen zal het vrede zijn Zal de zon je strelen Zal de wereld weer een speeltuin zijn En kun je rustig spelen Na de winter komt de lente Wordt de grijze lucht weer blauw Maar al ben je uit de oorlog Gaat de oorlog ooit uit jou? Mooie ogen zijn vergiftigd Zijn aan het geweld gewend En niemand ziet hoe klein je bent Niemand ziet hoe klein je bent

Sehr geehrter Herr Disberg, sehr geehrte Herren de Louter und Geritsen, Tesink liebe Schülerinnen und Schüler der Montessori-Schule, meine sehr geehrten Damen und Herren, beste Mensen, für die Einladung zur heutigen Gedenkveranstaltung hier in Apeldoorn danken wir Reeser Ihnen herzlich. Wir freuen uns und wissen es sehr zu schätzen, dass wir wieder einmal Gast hier in Apeldoorn sein dürfen. Gemeinsam erinnern wir uns heute an die Razzia vom 2. Dezember 1944 und gedenken der niederländischen Opfer, die von hieraus deportiert wurden und auf dem Transport und später in den Zwangsarbeiterlagern schlimme Zeiten erleiden mussten. Hier auf dem Marktplatz in Apeldoorn wurden 11.000 Menschen zusammengetrieben. 4.500 Männer wurden von den deutschen Nationalsozialisten deportiert, 850 davon wurden in die Zwangsarbeiterlager in Rees und Umgebung gebracht. Dieses schreckliche Ereignis liegt nun 73 Jahre zurück, aber die Erinnerung an diese grausamen Tage macht uns heute noch tief betroffen. Neben den niederländischen Zwangsarbeitern, die in Deutschland und auch in Rees im damaligen „Kamp Rees“ erniedrigt, gequält und auf schlimme Art und Weise misshandelt wurden und vielfach zu Tode kamen, wollen wir heute auch der Angehörigen der Zwangsarbeiter gedenken, die Väter, Ehemänner und Söhne verloren haben und in unendlicher Sorge um diese Männer gewesen sein müssen. Gerade, weil immer weniger Zeitzeugen noch leben ist es umso wichtiger, dass wir mit Gedenkveranstaltungen wie der heutigen daran erinnern, wie vor allem unsere Eltern und Großeltern die furchtbare Zeit des Zweiten Weltkrieges erleben mussten. Sehr geehrte Damen und Herren, vor einigen Wochen habe ich im Fernsehen in Deutschland eine Dokumentation zur Vergangenheit Europas sehen können. Dabei hat der australische Historiker Christopher Clark in der Sendung Terra X seine Zuschauer auf eine Reise durch die europäische Geschichte mitgenommen und in sechs Folgen nicht nur die [...]

Op vrijdag 01-12-2017 ,vond de herdenking te Apeldoorn plaats. Het deed ons goed dat er weer 4 oud dwangarbeiders bij deze herdenking aanwezig waren. Dit keer was er sprake van een gevarieerd programma. Naast een aantal sprekers, werden er ook weer gedichten voorgelezen en werden en er twee liederen gezongen.  De KMAR was maar liefst met 5 personen vertegenwoordigd. Bij binnenkomst in de Burgerzaal werden de mensen in de gelegenheid gesteld om de tentoonstelling van de oorlogsgraven stichting te bezichtigen.           Vele bloemen werden afgegeven op de daarvoor bestemde tafel.           Ook konden de bezoekers  kennismaken met de door de leerlingen zelfgemaakte gedichten. Dit alles onder het genot van een heerlijk kopje koffie of thee.           Sprekers deze dag waren de heer B.Rouwhorst, de heer C. Gerwers ( de burgemeester van Rees ) , mevrouw S. Scherpenisse en mevrouw T. de Jonge. De heer Rouwhorst las enkele brieven voor, die door oud dwangarbeiders, als blijk van dank ( net het einde van de oorlog )  aan dominee Mooi uit Gendringen, werden geschreven. Mevrouw Scherpenisse vertelde over haar scriptie voor de Universiteit, ze had daarvoor het onderwerp "dwangarbeid" gekozen.           Mevrouw T de Jonge ( lerares van de Montessorieschool Passe Partout ) had het o.a over Serious Request.  Ze benoemde het thema " Herenig het kind weer met zijn / haar ouders. "           Tijdens deze herdenking werden er drie gedichten voorgedragen door de leerlingen, Jildou, Romy en Kik.           Ook zongen de leerlingen het lied "de speeltuin " van Marco Borsato.           Het publiek genoot met volle [...]

Heden zijn we weer naar Rees gegaan. Het is altijd fijn om oude bekenden weer de hand te mogen schudden en samen te kunnen herdenken. De beide oud dwangarbeiders A.Gerriste en J de Louter kijken er elk jaar weer naar uit om hun Duitse vrienden te mogen ontmoeten. Voorafgaande aan de herdenking in het centrum van Rees, gingen we eerst langs de Melatenweg om daar bij het infobord een bloemstuk neer te leggen om daar stil te staan bij de gruwelijkheden die destijds op deze plek hebben plaatsgevonden.             De opkomst was ook dit jaar weer groot bij het monument nabij het busstation in het centrum van Rees.               De burgemeester van Rees, de heer C. Gerwers nam als eerste het woord en vele sprekers volgden hem.               Na de toespraken en gebeden, werd de herdenking voorgezet met het leggen van de diverse bloemstukken.                       Na de bloemlegging was de herdenking officieel afgelopen en werd iedereen die daarbij aanwezig was uitgenodigd voor een kopje thee of koffie in Kolpinghaus.       Deze afsluiting is voor velen de kers op de taart.