Herdenking te Apeldoorn op 28-11-2014

Kinderen staan klaar

De Burgerzaal was klaar voor de ontvangst van alle gasten. Enkele bloemstukken waren reeds afgeleverd door de bloemisterijen. De kinderen van de Montessorieschool Passe Partout waren er klaar voor.

Omstreeks 12.20 uur kwamen de eerste gasten de Burgerzaal binnen. Daarna werd het al snel heel druk. Vele oude bekenden, maar ook vele nieuwe gezichten werden welkom geheten. Waaronder zelfs een familie uit Zwolle, Rotterdam en België.

Herinneringen worden opgehaald

Na een kopje koffie of thee te hebben  gedronken en bijgepraat te hebben met oude bekenden ging men op weg naar de Raadzaal. Daar zou het vervolg van de herdenking gaan plaatsvinden.  Onder de vele gasten bevonden zich o.a. de burgemeester van Rees, de heer C. Gerwers, de  loco burgemeester en tevens wethouder van Apeldoorn, de heer D. Cziesso, mevrouw C. Tesink , diverse vertegenwoordigers (-sters )  van diverse organisaties, zo’n 50 schoolkinderen en maar liefst acht oud dwangarbeiders en hun familie.

Sprekers ( -sters )  waren deze middag, Tineke de Jonge, lerares van de Montessorieschool Passe Partout, oud dwangarbeider de heer J de Louter, de heer C. Gerwers en mevrouw C. Tesink.  Tevens lazen drie kinderen hun zelfgemaakte gedicht voor ( twee in de Raadzaal en een buiten bij het monument )  en de leerlingen zongen  het wonderschone lied “schuilen bij jou “van The Kik.

Kinderen zingen het lied

Burgemeester C. Gerwers gaf in zijn toespraak o.a. aan dat hij het een eer vond dat hij bij de herdenking in Apeldoorn aanwezig kon zijn. Ook vond hij het bijzonder dat er Nederlandse burgers en organisaties naar de herdenking te Rees kwamen en andersom de Duitse burgers en organisaties naar de herdenking te Apeldoorn. ( zie voor de gehele toespraak een ander nieuwsbericht ).

Jan de Louter vertelde dat hij nu zelfs vrienden in Rees heeft. Voorheen reed hij, als hij op vakantie ging naar Oostenrijk, het bord Rees met veel te hoge snelheid voorbij. Nu weet hij dat daar Duitse vrienden wonen en dat hard voorbij rijden niet meer nodig is. Hij dankte de mensen uit Rees voor hun hartelijkheid en steun die hij door de jaren van hen heeft mogen ontvangen. Het heeft hem ontzettend geholpen bij zijn verwerking.

Mevrouw C. Tesink, vertelde het verhaal van haar vader B. Tesink. Deze was net als zovelen op 02-12-1944 te Apeldoorn opgepakt en per spoor afgevoerd naar de IJssellinie. Hij zat samen met zijn vader in de tweede trein die vanuit Apeldoorn vertrok. Het was een compleet verhaal. Je werd als het ware meegetrokken naar de periode van december 1944 tot begin 1945.  ( zie voor het gehele verhaal een ander nieuwsbericht ).

Nadat alle sprekers aan het wordt waren geweest, ging men naar buiten voor het tweede gedeelte van de herdenking.  Een leerling droeg daar het 3e gedicht voor. Onder leiding van de trompettist van de KMAR werd een de minuut stilte gehouden en het Wilhelmus gezongen.  Als afsluiting van de herdenking werden er bloemen gelegd  bij het monument “de Dwangarbeider”.

Familie Hollaender

Na afloop van de bloemlegging liepen de kinderen langs het monument en legde elke kind  een bloem neer. Daarna was de herdenking officieel afgelopen en ging men terug naar de Burgerzaal voor een kopje koffie of thee. Vele verhalen werden uitgewisseld. Ook werden er vele nieuwe contacten gesloten.

Mensen die al maanden of zelfs jaren op zoek waren naar informatie over hun vader of opa die ook in Rees waren geweest, werden geholpen door de andere aanwezigen. Een enkel aanknopingspunt zoals b.v. “mijn opa verbleef in Apeldoorn bij de familie Buitenhuis en hij keek uit op een beschuitfabriek”, was al voor een ander ( de heer G. Nijkamp ) genoeg om verder te kunnen helpen. Het bleek  de beschuitfabriek annex bakkerij van de familie Pouw aan de Doggersbank te zijn. De dag werd daarom alleen al op een fijne manier afgesloten. Want door deze informatie kon de familie die aan het zoeken was, weer verder.

De herinnering aan de Tweede Wereld Oorlog en aan de dwangarbeiders die zowel op 02-10-1944 als op 02-12-1944 zijn opgepakt en afgevoerd en in kamp Rees terecht kwamen en daarvan niet meer zijn teruggekeerd zal nooit vergeten worden.  Vele mensen zoeken nog informatie, willen het juiste verhaal te horen krijgen en zelfs velen weten nu nog niet waar hun opa of vader begraven ligt.  Ze starten b.v. hun zoektocht via een regel uit een register of via een klein dagboekje of notitie.  Onze Stichting zal ten alle tijden deze zoekende mensen helpen en trachten hen op het juiste spoor te brengen of in contact te brengen met de juiste instanties. Herdenkingen zoals in Rees, Megchelen of Apeldoorn dragen bij aan de verwerking van al het leed die men heeft opgelopen en dragen bij een mogelijke succesvolle zoektocht naar de juiste informatie.  Want velen weten meer dan een.

We danken bij deze een ieder die de herdenking te Apeldoorn heeft bezocht en/of heeft bijgedragen aan deze herdenking .

Wij wensen u allen fijne Feestdagen  en natuurlijk een gelukkig en vooral een gezond 2015 toe.

We hopen u volgend jaar  ( op vrijdag 27 november 2015  ) weer in Apeldoorn te mogen ontmoeten.