Bijeenkomst te Bienen 12-05-2005

J. Becker

Er waren zo’n 100 genodigden aanwezig, verzameld oor de heer D.Verkijk en door de Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945.De mensen afkomstig uit Haarlem, werden vergezeld door de heer D.Verkijk, schrijver van het boek “de Sinterklaas razzia”. Deze groep werd vertegenwoordigd, door 3 nog in leven zijnde oud dwangarbeiders en hun familie en tevens door nabestaanden van overleden dwangarbeiders en leden van het verzet en van de medische noodhulp.  De mensen afkomstig uit Apeldoorn, werden vergezeld door “de Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945”.Deze groep, werd vertegenwoordigd door 21 nog in leven zijnde dwangarbeiders en hun familie en vele nabestaanden van reeds overleden dwangarbeiders.

Er waren deze dag dus nog 24 oud dwangarbeiders aanwezig. Geweldig !

Het welkomstwoord werd verricht door de heer J.Becker, opgevolgd door de burgemeester van Bienen- Rees, de heer Bruno Ketteler.

De heer J.Becker, vertelde dat het een grote eer was om de oud dwangarbeiders en hun familieleden en leden van zowel het verzet als van de medische hulpverlening uit de oorlogsjaren, te mogen ontvangen. Zijn vader had op illegale wijze getracht de dwangarbeiders geholpen bij het vluchten, richting Nederland. Deze dag moest de cirkel rond maken.

De heer B.Ketteler bood zijn verontschuldigingen aan voor de verschrikkelijke gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden in zowel Bienen en Rees in de jaren 1944-1945. Hij hoopte dat er een verbroedering zou ontstaan tussen de burgers van Nederland en Duitsland en dat dit bij de jeugd zou beginnen. Terecht wees hij op het feit dat de verschrikkingen niet gepleegd waren door de burgerbevolking van Rees of Bienen. Deze mensen hadden de dwangarbeiders willen helpen, maar werden daarin gedwarsboomd door het toen heersende regime.

Ander sprekers waren, D.Verkijk, J. de Louter (oud dwangarbeider uit Apeldoorn) en A.J.Disberg (voorzitter van de Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945).

Samen aan tafel

De heren Verkijk en Disberg, dankten de initiatiefnemer en de burgemeester voor het grootse ontvangst namens alle aanwezigen . Ze vertelden in het kort wat het verblijf in de kampen in hetzij Rees, Empel-Rees of Bienen voor sporen had achtergelaten bij de dwangarbeiders. En beiden verwezen naar de recent uitgebrachte boeken.

De heer J de Louter, zijnde een oud dwangarbeider, gevlucht uit Arnhem en in Apeldoorn terecht gekomen en aldaar op 2-12-1944 opgepakt en afgevoerd naar Rees, had een emotionele toespraak. Hij vertelde in het kort over datgene wat hem was overkomen. Hij deelde mede, dat hij tot op de dag van deze 12e mei 2005 zijn echte verhaal en gevoelens niet kwijt kon. Als hij langs Rees kwam, reed hij door zonder opzij te kijken snel door. Het bordje Rees verscheurde zijn hart.

Na vandaag keek hij er anders tegenaan. Hij deelde mede, dat hij vanaf nu de mogelijkheid had om te vergeven en vanaf nu zich bezig zou gaan houden met het delen van zijn gevoelens en deze zou gaan verwerken met behulp van hen die hem dierbaar zijn. Hij was alle burgers van Rees en Bienen dankbaar voor deze dag.   Na de toespraken werd aan de gasten een warme maaltijd aangeboden.

Na deze warme maaltijd werd door de heren J.Becker in samenwerking met de heer D.Verkijk een rondleiding gegeven.
Zo werd o.a. de begraafplaats Bienen en het monument te Bienen ter nagedachtenis aan de dwangarbeiders bezocht. Dit was erg indrukwekkend.

rondleiding op het kerkhof

Daarna werd onder leiding van de heer Disberg, de locatie waar voorheen het kamp Rees heeft gestaan en het monument in Rees ter nagedachtenis aan de dwangarbeiders en joodse burgers bezocht. Menig traantje werd weggepikt.

Namens  ” de Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945 ” werden op de begraafplaats te Bienen, bij het monument te Bienen en het monument te Rees, een bloemstuk gelegd, ter nagedachtenis aan allen die aldaar tijdens hun verblijf als dwangarbeider zijn omgekomen. De gehele dag werd als zeer waardevol beschouwd. Het bracht de mensen dichter bij elkaar. Vele dankwoorden werden er tijdens de bijeenkomst geuit naar de bevolking van Bienen en Rees, voor de hulp die men had geboden, zowel gedurende de jaren 1944-1945 als anno 2005.

Citaten van een oud dwangarbeiders over deze dag;

“Deze dag kwam als een warme deken over ons allen heen”.
“Als ik nu naar Duitsland ga of langs Rees kom, zal ik met andere ogen kijken naar het verleden.”
“De bevolking van Rees heeft ons willen helpen in 1944-145, maar kon dat toen niet. Nu doen ze het dunnetjes over. Ze hebben een groot hart.”
“Hier hebben ze al een plek om de verschrikkingen te herdenken. Waarom bij ons niet?”
“Nu kan ik eindelijk iets gaan afsluiten.”

Aan de burgemeester van Bienen-Rees, de heer B.Ketteler, de gemeentearchivaris van de gemeente Rees, mevrouw T.Oostendorp, de heer J.Becker, de heer D.Verkijk en aan de families Postulart, Vink en Franken en de eigenaar van het verenigingsgebouw alwaar wij te gast waren, werd namens “de Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945″ de 1e druk van het boek “de verzwegen deportatie” overhandigd. Dit als blijk van waardering voor alles voor wat men voor de dwangarbeiders had gedaan.

Overhandiging van het boek

Tevens werd door de Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945, aan mevrouw Oostendorp veel documentatie overhandigd, zodat het gemeentearchief te Rees ook kan beschikken over informatie voor derden, afkomstig uit Nederland als uit Duitsland. Uit eerdere bezoeken aan het gemeentearchief was gebleken dat men weinig over het kamp Rees had en dat er vele vragen werden gesteld door oud dwangarbeiders en hun kinderen en kleinkinderen, die dit gemeentearchief bezochten. Mevrouw Oostendorp was verheugd met deze bijzondere informatie.

Dankzij de heer J.Becker zijn de gevoelens en het verdriet over de periode Rees en Bienen, bespreekbaar geworden. Door zijn initiatief heeft hij de mensen uit zowel Nederland als Duitsland dichter bij elkaar gebracht en kan men elkaar vergeven en kunnen sommigen weer eens normaal slapen.

Klik voor alle foto’s van de bijeenkomst in Bienen.