If you didn't find what you were looking for, try a new search!
De Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945 wenst u en uw dierbaren fijne Kerstdagen en een gelukkig en vooral gezond 2021 toe. Verder willen wij u graag mededelen dat wij bij de monumenten in Apeldoorn, Bienen, Megchelen, Rees en Werth een Kerstbakje hebben geplaatst. Helaas is het bakje in Apeldoorn gestolen. Dat gebeurde vorig jaar ook al. Het werd op 23-12-2020 geplaatst en op 24-12-2020 was het verdwenen. Daar wordt je absoluut niet vrolijk van.
Helaas kon vanwege het Covid 19 virus er dit jaar geen "normale" herdenking plaatsvinden. Om de slachtoffers van de razzia die op 02-12-1944 in Apeldoorn werd gehouden en de slachtoffers van de treinbeschieting te Werth op 03-12-1944 en alle slachtoffers van Kamp Rees niet te vergeten, heeft er op 02-12-2020, een bloemlegging plaatsgevonden bij het monument "de dwangarbeider" op het Marktplein te Apeldoorn. De regels van het RIVM werden daarbij gevolgd. Burgemeester T. Heerst legde namens de gemeente Apeldoorn een krans. Hij werd gevolgd door leden van het bestuur van de Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945. De bestuursleden van genoemde Stichting en mevrouw M.Thalen van de gemeente Apeldoorn, legden samen met de leerlingen van de Montessorischool Passe Partout, o.a. bloemstukken voor de Stadt Rees en de Oudheidkundige Vereniging Gemeente Gendringen in combinatie met Comite Leefbaarheid Megchelen en de familie's Hollaender / Ploeg / Grefhorst en de Vereniging Oud Apeldoorn. De kinderen van de Montessorischool Passe Partout gaven niet alleen de diverse bloemstukken aan, maar legden aan het eind zelf ook een bloem neer bij het monument. Een en ander is zien op YouTube. https://www.youtube.com/watch?v=Z6y6FlAmPVM&t=8s Of via ; https://we.tl/t-3bKadmZW6G We bedanken de heer J.Assink voor de foto's en de gemeente Apeldoorn voor de video opname.
Als ik aan de Kerstgedachte denk, dan denk ik aan , Dat we ons hart openstellen voor anderen.Dat we tegen onze dierbaren zeggen dat we van ze houden.Dat we een ander een helpende hand bieden.Dat we een ander een troosten.Dat we elkaar als gelijken zien.Dat er op niemand wordt neergekeken.Dat we samen eten en drinken. Dat we liefde uitstralen.Dat we elkaar gaan vergeven.Dat we stil staan bij het verleden.Dat we de mensen die zijn overleden herdenken. Met Kerst doen we altijd een stapje meer dan op de andere dagen. We maken het elkaar naar de zin. We respecteren elkaar. We gedenken en herdenken samen. Om deze reden heeft de Stichting Dwangarbeiders dit jaar bij de monumenten in Duitsland ( Rees, Werth en Bienen ) en in Apeldoorn bij de monumenten die betrekking hebben op dwangarbeid en Kamp Rees een Kerststuk geplaatst. We willen daarmee de overledenen herdenken. Een teken van respect voor degene die zijn overleden en voor hun nabestaanden. We staan dan stil bij hetgeen er gebeurd is en wensen dan dat dit nooit meer mag voorkomen. Hoe Triest is het dan, als je op de Tweede Kerstdag merkt dat het Kerststukje in Apeldoorn is gestolen. Je begrijpt het niet meer. Je wordt zelfs boos en heel verdrietig. Je gaat twijfelen in de mensheid en in de Kerstgedachte. Het blijkt dat niet iedereen met Kerst aan een ander denkt. Hij of zij die het Kerststukje heeft gestolen, begrijpt niet wat een monument voor achtergrond heeft, waarom het er staat en wat de betekenis is van een klein Kerststukje op het monument. Mijn Kerstwens voor dit jaar staat nu vast. Ik hoop, dat wij allen, degene die het Kerststukje heeft gestolen, kunnen gaan vergeven. Ik [...]
De feestdagen staan weer voor de deur. Iedereen beleeft die op zijn of haar eigen manier. We staan dan stil bij het afgelopen jaar of bij de afgelopen jaren. We zitten dan met z'n allen gezellig aan tafel. Of we missen iemand die er nu niet meer bij aanwezig kan zijn. Velen van u hebben dit afgelopen jaar helaas een of meerdere dierbaren moeten verliezen. Zij vieren de Kerst en / of het Oud en Nieuw dan voor het eerst zonder hun partner, man, vrouw, vader of moeder. Voor hen staat de klok stil. Ze voelen zich eenzaam en verdrietig. We hopen dat 2020 een goed jaar zal worden. Een jaar met meer vreugde dan verdriet. Een jaar waarin bestaande contacten worden onderhouden en nieuwe worden gemaakt. Lieve mensen wacht niet met het nemen van goede voornemens tot volgend jaar, maar start er nu mee. Bel / mail / app, je kennissen, je familie of je vrienden of je vriendinnen op en / of ga er gewoon even langs en maak een praatje en / of maak een afspraak. Stel het niet uit, maar maak er werk van. In deze moeilijke tijden moet je klaar staan voor elkaar en het is maar een kleine moeite om even contact met elkaar te maken. Een klein gebaar, heeft grote positieve gevolgen. Vergeet niet dat we elkaar nodig hebben. We wensen u allen een gezegend Kerstfeest en we wensen u een gelukkig, maar vooral een gezond 2020 toe. En we hopen elkaar in 2020 weer vele malen te mogen zien en te spreken. Tot weerziens in hetzij, Rees, Werth, Apeldoorn, Megchelen of Bienen.
Ook dit jaar kregen wij de steun van de gemeente Apeldoorn. Ondanks de grote verbouwing van het gemeentehuis of stadhuis zoals men dat tegenwoordig noemt, kon de herdenking doorgaan. Een half uur voordat de deuren opengingen van de Burgerzaal waren vele mensen nog volop bezig met laden en lossen van de diverse goederen en meubilair. Het was dit jaar een speciale herdenking. Dit omdat het 75 jaar geleden was dat de tweede grote razzia in Apeldoorn werd gehouden. Op 02-10-1944 vond de 1e razzia plaats in Apeldoorn en op 02-12-1944 vond de 2e plaats. Op 02-12-1944 werden zo'n 11.000 mannen in de leeftijd van 16 tot 57 jaar opgepakt en afgevoerd naar het Marktplein. Daar werden aan het eind van de middag zo'n 4500 mannen geselecteerd en naar het NS station gebracht. Met behulp van twee treinstellen, bestaande uit een locomotief met daaraan gekoppeld diverse coupes en veewagens, werden de dwangarbeiders als sardines in een blik en onder zware bewaking afgevoerd naar de IJssellinie. Het doel was Zevenaar en Elten. De reis verliep van Apeldoorn naar Deventer-Hengelo-Enschede-Gronau-Bocholt-Werth-Zevenaar. De eerste trein die tegen 19.30 uur vanaf het NS station te Apeldoorn, vertrok werd de volgende ochtend ( 03-12-1944 ) tegen 09.30 uur bij het plaatsje Werth, beschoten door geallieerde vliegtuigen. De piloten dachten dat het een millitair convooi betrof. Hierbij vielen meteen 20 doden te betreuren welke in de loop van de dag opliep tot 26 doden. Velen raakten zwaar en/of lichtgewond. De niet gewonden en de lichtgewonden moesten hun weg vervolgen naar Zevenaar en Elten. Op 05-12-1944 werden in Zevenaar en Elten de ouderen van de jongeren gescheiden. Iedereen die 40 jaar of jonger was moest naar Rees en kwam in Kamp Rees terecht. Zo'n [...]
Afgelopen maanden bereikten ons het droevige bericht dat de heren J.H. van Essen en J de Louter zijn overleden. Op 22 april 2019 is op 92 jarige leeftijd, de heer Johannes Hendrikus van Essen ( geboren op 16 juli 1926 ) overleden. De hr J.H van Essen Als 18 jarige jongen uit Wenum-Wiesel, is hij op 02-12-1944 opgepakt en afgevoerd naar het Marktplein. Later op de avond is hij met de trein afgevoerd naar de Turmacfabriek in Zevenaar. Op weg naar Zevenaar, in de vroege ochtend van 03-12-1944 is deze trein bij het plaatsje Werth beschoten. Op 05-12-1944 werd hij vanaf Zevenaar afgevoerd naar Kamp Rees. Hij kwam daar op 06-12-1944 aan. In 2004 heeft hij de Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945 opgericht. Hij is tien jaar lang bestuurslid geweest. Onthulling monument Dankzij zijn inbreng is het ontwerp van het monument "de dwangarbeider" tot stand gekomen. Op 02-12-2004 heeft hij samen met de toenmalige burgemeester van Apeldoorn, mr G.J de Graaf, dit monument onthult. Ook heeft hij meegewerkt aan het realiseren en het uitgeven van het boek "de verzwegen deproratie". Hij heeft onze Stichting bij vele bijeenkomsten en herdenkingen vertegenwoordigd. De heer J.H van Essen is voor zijn jarenlange inzet door de gemeente Apeldoorn onderscheiden met de Zilveren Erepenning van de Gemeente Apeldoorn. Op 27 juni 2019 is eveneens op 92 jarige leeftijd, de heer Jan de Louter ( geboren op 22 april 1927 ) overleden. De hr J de Louter Op 17 jarige leeftijd is hij in september 1944, samen met zijn ouders en tweelingzusjes van Arnhem naar Apeldoorn gevlucht. Op 02-12-1944 is hij in de Trekweg opgepakt en afgevoerd naar het schoolplein van de mr Blitzschool, [...]
Apeldoorn, 26-01-2019. Interview van de heer Jacob Regts, geboren op 10-08-1927 te Apeldoorn. J. Regts, foto Rump. Graag wil ik u een en ander vertellen over het einde van het jaar 1944 en het begin van 1945. In 1944 woonde ik samen met de rest van ons gezin aan de Fluitersweg 20 in Wenum Wiesel. De Fluitersweg is een zijstraat van de Oude Zwolseweg en die ligt niet zover van de Zwolseweg af. Ik woonde daar met mijn vader en moeder en mijn broers en zusters. Mijn vader was Harmen Regts, hij is geboren in Aengwirden op 04-09-1890 en mijn moeder was Geertje Regts-Mulder, zij is geboren in Apeldoorn op 23-05-1896. Aengwirden bestaat niet meer. Deze plaats is opgeslokt door de nieuwe gemeente Heerenveen. Mijn ouders hadden drie dochters en vier zonen. Ik had dus drie zusters en drie broers. Te weten Grietje (geboren op 29-10-1921), Gradus (geboren op 04-08-1924), Gerard Berend (geboren op 23-05-1929), Herman (geboren op 09-07-1930), Geertje (geboren op 27-01-1932) en Gerharda Maria (geboren op 17-03-1935). Op 02 oktober 1944 vond de eerste grote razzia in Apeldoorn plaats. Wenum Wiesel heeft daar zijdelings mee te maken gehad. Ik kan mij nog herinneren dat ik op die dag bezig was met het verzamelen van hout in het bos aan de Oude Zwolseweg. Ik zag toen dat in onze buurtschap enkele Duitsers op motoren rondreden. Ik zag dat ze de wapens in aanslag hadden. De razzia was vanuit het centrum van Apeldoorn opgezet. De Duitsers hadden toen enkele verzetsmensen doodschoten en deze werden zoals gezegd langs de weg gelegd. Waaronder de Badhuisweg, de Arnhemseweg en de Deventerstraat. Ik weet ook nog dat op 02 oktober in [...]
Zoals reeds aangegeven in het voorgaande bericht werd op 30 november 2018 de jaarlijkse herdenking gehouden. Sprekers (- sters ) waren dit jaar mevrouw R.Krimp, mevrouw T de Jonge, de burgemeester van Rees zijnde de heer C.Gerwers en de burgemeester van Apeldoorn zijnde de heer J.Berends. ( 4 foto's R. Rump ). Mevrouw R. Krimp Mevrouw T de Jonge Burgemeester C. Gerwers Burgemeester J. Berends Net zoals voorgaande jaren werden de gasten ontvangen door de leerlingen van de groepen 7 en 8 van de Montessorieschool Passe Partout. In afwachting van de gasten. Bloemstuk Kransen Zij namen de bloemstukken en kransen in ontvangst en namen de jassen aan en brachten die vervolgens naar de garderobe en boden de gasten een kopje koffie of thee inclusief een plak cake aan. ( 3 foto's R.Rump ). Na de ontvangst in de Burgerzaal werd tegen 12.55 uur de gasten gevraagd om plaats te nemen in de Raadzaal. ( 7 foto's J.Assink ). Daar werd de herdenking geopend door de heer A.J.Disberg. ( foto R.Rump ). Hij bedankte de gemeente Apeldoorn voor het feit dat ondanks dat het gemeentehuis verbouwd werd, de herdenking toch plaats kon vinden. De gemeente had vanwege de herdenking de werkzaamheden laten stoppen vanaf 12.00 uur. De heer Disberg pakte onverwachts een hoed, zette die op zijn hoofd en nam voor de gemeente Apeldoorn heel diep zijn hoed af. Hij verwelkomde alle gasten en met name de oud dwangarbeiders en hun nabestaande, de burgemeester van de Stadt Rees, de burgemeester van de gemeente Apeldoorn, de [...]
Dikwijls worden wij als bestuur gevraagd of er monumenten zijn die betrekking hebben op de dwangarbeiders die in kamp Rees hebben moeten verblijven. Ik kan u zeggen dat dit er diversen zijn. ** APELDOORN ; Monument de Dwangarbdeider de dwangarbeider Inford nabij monument aan het Marktplein De Dwangarbeider. Locatie ; Marktplein Apeldoorn Ontwerp Tirza Verrips Initiatiefnemer Arend Disberg Onthuld 2 december 2004 door burgemeester mr. G.J. de Graaf en ex-dwangarbeider J.H. van Essen Vorm en materiaal Het monument 'De Dwangarbeider' in Apeldoorn is een roestvrijstalen zuil met drie ringen van verschillende omvang. De zuil is drie meter hoog. In de zuil is een beeldje van een mannenfiguur geplaatst, waaronder een tekst is aangebracht. De onderste ring is uitgevoerd in metaal en heeft een diameter van 2 meter 20. Hierop is een tekst aangebracht. De middelste ring is uitgevoerd in hardsteen en heeft een diameter van 1 meter 60. Hierop is op de rand een tekst aangebracht. De bovenste ring vormt de top van de zuil en is het kleinst in omvang. Teksten De tekst op de zuil luidt: 'DWANGARBEID KAMP REES DEC. 1944 MRT. 1945'. De tekst op de onderste ring luidt: 'VOOR ALLEN DIE UIT APELDOORN ZIJN AFGEVOERD. HUN MENSELIJKE WAARDIGHEID WERD MET VOETEN GETREDEN.' De tekst op de middelste ring luidt (in herhaling): 'BLOEMEN IN MEMORIAM'. Deze ring biedt de mogelijkheid om bloemen te leggen ter nagedachtenis aan de slachtoffers. Herdenkingsdatum Rondom 2 december Adoptie Het monument is geadopteerd door de Montessorischool Passe Partout ** REES ; Monument Rees Tekst Tekst Tekst Infobord aan de Melatenweg [...]
Op 02-12-1944, precies 72 jaar geleden, werden in de vroege ochtend zo'n 11.000 mannen en jongens van straat geplukt of uit hun huis gehaald. De oudste was ongeveer 60 jaar en de jongste was slechts 15 jaar oud. Ze werden afgevoerd naar het marktplein. Daar vond een ruwe selectie plaats en zo'n 4500 mannen en jongens werden laat in de avond naar het NS station gedreven. Daar werden ze in gereedstaande treinen geschopt. Ze moesten naar de IJssellinie. De beide treinen werden rondom en bovenop door Duitse militairen bewaakt. De deuren werden van buitenaf afgesloten. De eerste trein werd in de ochtend van 03-12-1944 bij het plaatsje Werth, dat ligt vlakbij Bocholt, door geallieerde vliegtuigen beschoten. Men dacht te maken te hebben met een militair transport. Hierbij vielen 29 doden en vele zwaar en licht gewonden. De reis werd vervolgd naar Zevenaar en Elten. Op 05-12-1944 werden de ouderen van de jongeren gescheiden. Als je 40 jaar of jonger was, dan moest je naar Rees. In Rees stond een strafkamp, een z.g.n. Arbeidslager. Daar heerste strenge tucht en hadden de dwangarbeiders te maken met een slechte huisvesting en slecht eten en vooral met slaag. De bewakers sloegen er lustig op los. Zo'n 850 mannen die op 02-12-1994 in Apeldoorn waren opgepakt zijn in kamp Rees terecht gekomen. In totaal hebben daar zo'n 35oo Nederlandse dwangarbeiders verbleven. Waaronder ook velen uit Den Haag, Haarlem en Rotterdam. Het kamp heeft bestaan van 01-12-1944 tot 23-03-1945. C.a. 350 tot 650 mannen hebben dit kamp niet overleefd. Op 02-12-2016 waren er tijdens de herdenking nog diverse oud dwangarbeiders aanwezig. Zijnde de heren J. de Louter, H.J. van Essen, A. Gerritse, B. Tesink, B.Mulder, J. Kempel en A. Buitenhuis. De [...]
Recente reacties