Nadat de twee treinen op 2 december 1994 vanuit Apeldoorn zijn vertrokken werden zoals gezegd alle dwangarbeiders overgebracht naar hetzij Elten of Zevenaar. Volgens verklaringen van de dwangarbeiders zelf, kwamen de mannen afkomstig uit de tweede trein hoofdzakelijk in Elten terecht.

Turmac fabriek Zevenaar

Turmac fabriek Zevenaar

Op 5 december 1944 , zijnde Sinterklaasavond werden de jongeren van de ouderen gescheiden.  De scheiding werd gesteld op 40 jaar. De jongere mannen (er waren kinderen bij van 15 en 16 jaar oud) moesten de volgende dag lopend en onder bewaking, naar Rees.
Op 5 december 1944 moesten vele vaders afscheid nemen van hun zonen. Zij die ouder waren dan 40 jaar moesten in hetzij Elten of Zevenaar blijven om aldaar verdedigingswerken te maken. De jongeren kwamen in de hel van Rees terecht.

In Rees, stonden velen dakpannenfabrieken en een ervan was omgebouwd tot werkkamp c.q. tot straflager. De mannen die in Apeldoorn waren opgepakt op 2 december 1944, zijnde zo’n 850 stuks, kwamen tegen de avond van 6 december 1944 in Kamp Rees aan.

In dit kamp zaten toen al vele mensen uit het Westen, zoals Haarlem, Den Haag, Rotterdam, Zandvoort e.d. Ook zaten er vele buitenlandse krijgsgevangen, o.a. uit Rusland, Polen, Frankrijk en Italie. De mannen uit Haarlem en Den Haag waren de eerste Nederlandse dwangarbeiders. Karakteristiek aan Kamp Rees was de grote ovenpartij met zijn 10 zeer grote ( vierkante ) schoorstenen.

Kamp Rees

Kamp Rees