arenddisberg

Tijdens de herdenking te Apeldoorn werden de onderstaande gedichten voorgedragen. Vrede hoe blij ben je dan Het gevoel van vrij zijn  Het gevoel van evenwicht Het gevoel van vreugde  Geen gevaar meer  Gewoon over de straten kunnen lopen  Om te vieren dat de oorlog voorbij is   Fleur Ik snap de mensen niet Waarom geweld over het geloof? Ik snap de mensen niet Waarom ruzie over huidskleur? Ik snap de oorlog niet Er komt nooit een winnaar Ik snap de oorlog niet Waarom geen vrede?  Frank Hard werken, voor niks Elke dag hetzelfde Veel slachtoffers Ik zie duisternis om me heen In mijn dromen zie ik vrede En nu herdenken we deze tijd Dit mogen we nooit vergeten Stan Ik probeer me voor te stellen  hoe het is geweest  om te werken in kamp Rees.  Mensen waren uitgeput  en konden niet meer.  Er was bijna geen eten  en alles deed hen zeer.  Andere mensen bij de grens hebben eten gebracht  en hielpen ze later ontsnappen in de nacht.  Misschien waren die mensen wel bang voor hun leven,  maar ze hebben wél hulp gegeven. Danne

Ook dit jaar kregen wij de steun van de gemeente Apeldoorn. Ondanks de grote verbouwing van het gemeentehuis of stadhuis zoals men dat tegenwoordig noemt, kon de herdenking doorgaan. Een half uur voordat de deuren opengingen van de Burgerzaal waren vele mensen nog volop bezig met laden en lossen van de diverse goederen en meubilair. Het was dit jaar een speciale herdenking. Dit omdat het 75 jaar geleden was dat de tweede grote razzia in Apeldoorn werd gehouden. Op 02-10-1944 vond de 1e razzia plaats in Apeldoorn en op 02-12-1944 vond de 2e plaats. Op 02-12-1944 werden zo'n 11.000 mannen in de leeftijd van 16 tot 57 jaar opgepakt en afgevoerd naar het Marktplein. Daar werden aan het eind van de middag zo'n 4500 mannen geselecteerd en naar het NS station gebracht. Met behulp van twee treinstellen, bestaande uit een locomotief met daaraan gekoppeld diverse coupes en veewagens, werden de dwangarbeiders als sardines in een blik en onder zware bewaking afgevoerd naar de IJssellinie. Het doel was Zevenaar en Elten. De reis verliep van Apeldoorn naar Deventer-Hengelo-Enschede-Gronau-Bocholt-Werth-Zevenaar. De eerste trein die tegen 19.30 uur vanaf het NS station te Apeldoorn, vertrok werd de volgende ochtend ( 03-12-1944 ) tegen 09.30 uur bij het plaatsje Werth, beschoten door geallieerde vliegtuigen. De piloten dachten dat het een millitair convooi betrof. Hierbij vielen meteen 20 doden te betreuren welke in de loop van de dag opliep tot 26 doden. Velen raakten zwaar en/of lichtgewond. De niet gewonden en de lichtgewonden moesten hun weg vervolgen naar Zevenaar en Elten. Op 05-12-1944 werden in Zevenaar en Elten de ouderen van de jongeren gescheiden. Iedereen die 40 jaar of jonger was moest naar Rees en kwam in Kamp Rees terecht. Zo'n [...]

Hieronder leest u de toespraak die burgemeester C. Gerwers van de Stadt Rees op 09-11-2019 te Rees heeft voorgedragen. Sehr geehrter Herr van Dijk (Bürgermeister Gem. Oude IJsselstreek), sehr geehrter Herr Cziesso (stv. Bürgermeister Apeldoorn), liebe Freundinnnen und Freunde aus den Niederlanden, verehrte Gäste, beste Mensen, wie Sie alle wissen und wie Sie an der aufgestellten Kerze erkennen können, steht die heutige 11. Reeser Veranstaltung zum Gedenken an die zu Tode gekommenen jüdischen Bürgerinnen und Bürger sowie der in Rees verstorbenen niederländischen Zwangsarbeiter ganz im Zeichen von Jan de Louter, Johan van Essen und Josef Becker. Alle drei sind seit der Gedenkveranstaltung des vergangenen Jahres von uns gegangen und alle drei eint, dass sie maßgeblich daran mitgewirkt haben, die Geschichte der niederländischen Zwangsarbeiter in unserer Stadt aufzuarbeiten.  Als junge Menschen sind Jan de Louter und Johan van Essen von den Nationalsozialisten in das Zwangsarbeiterlager nach Rees-Groin deportiert worden und mussten während ihrer Zeit in diesem Lager großes Leid ertragen. Im Gegensatz zu vielen anderen Zwangsarbeitern überlebten beide dieses furchtbare Lager. Doch körperliche und vor allem seelische Wunden blieben zurück. Wir alle, die den Krieg nicht erleben mussten, können allenfalls erahnen, wie diese Erfahrungen das Leben von Jan de Louter, von Johann van Essen aber auch von Herrn Gerritze, den ich heute sehr herzlich hier in Rees begrüßen darf, beeinflusst haben. Umso mehr ist es zu bewundern, dass sich Jan de Louter und Johan van Essen nach einer Zeit des Schweigens und der Zurückhaltung aktiv der Aufarbeitung ihrer Vergangenheit angenommen haben. Beide sind auf das „neue Rees“, wie es in der Auszeichnung für die Stadt Rees mit dem Erenpenning der Gemeinde Apeldoorn heißt, zugegangen und haben immer wieder den Anstoß dazu gegeben, aufeinander zuzugehen.  Auch um [...]

Op vrijdag 29-11-2019 vindt de jaarlijkse herdenking ter nagedachtenis van de razzia van 02-12-1944 te Apeldoorn en de slachtoffers van Kamp Rees plaats. De herdenking wordt gehouden in het gemeentehuis te Apeldoorn, gelegen aan het Marktplein1 , 7311LG in Apeldoorn. De deuren van het gemeentehuis ( de Burgerzaal ) gaan open om 12.30 uur. De herdenking start om 13.00 uur, in de Raadzaal. Sprekers deze middag zijn o.a. de heer C. Gerwers ( de burgemeester van de Stadt Rees), de heer D Cziesso ( de locoburgemeester van Apeldoorn) en de heer Jan Terlouw ( schrijverv en oud politicus ). Een ieder is welkom. De toegang is gratis. Onder het gemeentehuis is gelegenheid tot betaald parkeren. I.v.m. de verbouwing van het gemeentehuis is alleen de toegang tot de Burgerzaal aan de Marktzijde open.

Beste mensen,           namens onze Stichting moet ik u mededelen dat ons boek getiteld "de verwegen deportatie" sinds gisteren is uitverkocht. Het eerste exemplaar werd op 07-04-2005 aan de toenmalige burgemeester mr G.J. de Graaf overhandigd. De laatste 4 boeken werden gisteren bij de lezing bij de Vereniging Oud Apeldoorn verkocht. Ze zijn dus niet meer te leveren.   We hebben 4 x een oplage laten maken, zijnde 2 x met een harde kaft en 2 x als paperback uitvoering. Er zijn in totaal 1250 boeken verkocht. Het laten vervaardigen van een nieuwe oplage is voor onze Stichting te kostbaar.        

Namens vele oud dwangarbeiders en hun nabestaanden heeft onze Stichting, zowel de NS en de Commissie Individuele Tegemoetkoming Slachtoffers WOII Transporten, schriftelijk benaderd. We hebben aan hen medegedeeld en uitgelegd wat er in de jaren van 1943 en vooral 1944 is gebeurd. Vele mannen zijn in 1943 en vooral eind 1944 opgepakt en als dwangarbeider of als krijgsgevangene afgevoerd. De grote razzia's  in Nederland ( Utrecht / Den Haag / Haarlem / Amsterdam / Putten / Apeldoorn  ) vonden allemaal plaats na 17-09-1944. Op die dag begon de Spoorwegstaking. Omdat de grote razzia's na 17-09-1944 ( de Spoorwegstaking ) hebben plaatsgevonden, is de NS hiervoor niet verantwoordelijk. De commissie heeft onze stukken en vragen ontvangen en bekeken en heeft er voor gekozen om alleen uit te keren aan Joden, Roma en Sinti die in opdracht van de bezetter met Nederlandse treinen naar vernietigings- en concentratiekampen zijn vervoerd. We ( de dwangarbeiders ) komen er dus niet voor in aanmerking. Ondanks deze uitspraak staat het u vrij om een aanvraag in te dienen. Echter zoals het er nu voor staat wordt deze aanvraag niet toegekend. Omdat wij niet alle mensen kunnen bereiken via onze site hebben wij de Stentor ingelicht.   Hieronder ziet u twee krantenartikelen uit de Stentor.   -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------   Oud-dwangarbeiders uit Apeldoorn vragen erkenning voor leed aan NS De Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn vraagt de NS om erkenning van het oorlogsleed van Apeldoornse dwangarbeiders. Dit doet zij in navolging van de Nederlandse Holocaust-overlevenden en hun nabestaanden. De dwangarbeiders vinden dat ze niet vergeten mogen worden. De Apeldoornse dwangarbeiders werden door de Duitse bezetter tewerkgesteld in kamp Rees, net over de grens bij Zevenaar. De jongens en mannen waren opgepakt tijdens de Razzia van 2 december 1944. Van de [...]