Als ik aan de Kerstgedachte denk, dan denk ik aan ,

  • Dat we ons hart openstellen voor anderen.
  • Dat we tegen onze dierbaren zeggen dat we van ze houden.
  • Dat we een ander een helpende hand bieden.
  • Dat we een ander een troosten.
  • Dat we elkaar als gelijken zien.
  • Dat er op niemand wordt neergekeken.
  • Dat we samen eten en drinken.
  • Dat we liefde uitstralen.
  • Dat we elkaar gaan vergeven.
  • Dat we stil staan bij het verleden.
  • Dat we de mensen die zijn overleden herdenken.

Met Kerst doen we altijd een stapje meer dan op de andere dagen. We maken het elkaar naar de zin. We respecteren elkaar. We gedenken en herdenken samen.

Om deze reden heeft de Stichting Dwangarbeiders dit jaar bij de monumenten in Duitsland ( Rees, Werth en Bienen ) en in Apeldoorn bij de monumenten die betrekking hebben op dwangarbeid en Kamp Rees een Kerststuk geplaatst.

We willen daarmee de overledenen herdenken. Een teken van respect voor degene die zijn overleden en voor hun nabestaanden.

We staan dan stil bij hetgeen er gebeurd is en wensen dan dat dit nooit meer mag voorkomen.

Hoe Triest is het dan, als je op de Tweede Kerstdag merkt dat het Kerststukje in Apeldoorn is gestolen.

Je begrijpt het niet meer. Je wordt zelfs boos en heel verdrietig.

Je gaat twijfelen in de mensheid en in de Kerstgedachte. Het blijkt dat niet iedereen met Kerst aan een ander denkt.

Hij of zij die het Kerststukje heeft gestolen, begrijpt niet wat een monument voor achtergrond heeft, waarom het er staat en wat de betekenis is van een klein Kerststukje op het monument.

Mijn Kerstwens voor dit jaar staat nu vast.

Ik hoop, dat wij allen, degene die het Kerststukje heeft gestolen, kunnen gaan vergeven. Ik hoop dat hij / zij last van zijn of haar geweten gaat krijgen. Want dan pas kunnen we weer spreken van de Kerstgedachte.

Degene die het Kerstbakje heeft gestolen mag zich melden bij ons via de e-mail ( arenddisberg@gmail.com ) en ik zal hem of haar uitleggen waarom het monument er staat en ik zal zorgen dat die persoon een uitnodiging krijgt voor onze volgende herdenking.

Ook zal ik er voor zorgen dat deze persoon volgend jaar van onze Stichting een mooi Kerstbakje krijgt, zodat hij / zij er nooit meer een van een monument hoeft te halen.

Ik stel hem of haar maar een vraag : “Waarom deed je dit? “.