Zoals elk jaar wordt op de tweede zondag in maart de herdenkingstocht van Rees naar Megchelen gehouden.

Dit jaar was dat op 11 maart. Het weer zat mee, er was regen voorspelt, maar de weergoden waren ons goed gezind.

Zoals altijd starten ze bij het infobord aan de Melatenweg.

 

 

 

 

 

 

 

 

Daar werd door burgemeester C. Gerwers de herdenking geopend door het houden van een korte toespraak. Hij gaf o.a. aan dat er een grote vriendschap is ontstaan tussen de gemeenten Stadt Rees en Megchelen en de oud dwangarbeiders. Hij vertelde dat elke vriendschap moet worden onderhouden zoals je ook bloemen onderhoudt. Geef ze liefde, water en zonlicht en ze zullen heel lang mee gaan. Verwaarloos je het onderhoud, dan zullen de bloemen verdorren en dus een kort leven beschoren zijn.  Kortom het opbouwen van een vriendschap kost tijd en moeite, maar het onderhouden kost nog meer. Wees zuinig op wat je hebt en vertroetel het.

Vervolgens werden er door vertegenwoordigers van diverse instanties bloemstukken neergelegd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na de bloemlegging werd begonnen aan de wandeltocht van Rees naar Megchelen. Men kon kiezen uit een route van 8,5 km en een van 11 km.

In Megchelen aangekomen kon men uitrusten in zaal ter Voert.  Daar stond de soep, de koffie, de broodjes en de thee klaar.

Aansluitend vond de herdenking plaats.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook hier waren sprekers aanwezig.  Twee kinderen droegen elk een  eigen gemaakt gedicht voor.  Locoburgemeester B. Kuster had in zijn toespraak een persoonlijk tintje verwerkt.

Oud dwangarbeider J de Louter bedankt zowel Stadt Rees als Megchelen en de organisatie, voor het feit dat de twee gemeenten nauw en plezierig samen werken en samen de herdenkingstocht hebben georganiseerd. Ook bedankte hij de inwoners van Megchelen,  namens alle oud dwangarbeiders, voor hun steun in de Tweede Wereld Oorlog.

De gedichten en de toespraak van locoburgemeester B. Kusters staan in een apart bericht vermeld.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na de toespraken werden er bloemstukken bij het monument gelegd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na afloop bleek dat er zelfs een familie uit Haarlem naar zowel de herdenking te Rees als naar de herdenking in Megchelen waren gekomen. Ook hebben zij de tocht van 8,5 kilometer gelopen.  Hiermee blijkt wel weer dat we moeten blijven herdenken en dat er voor velen nog vele vragen open staan.  Deze familie had geluk dat er nog twee aanwezige oud dwangarbeiders bij deze herdenkingen aanwezig waren, te weten de heren de Louter en Gerritse . Deze twee mannen konden vele vragen beantwoorden.