Hierbij de gedichten welke zijn voorgedragen op 11-03-2018 te Megchelen.

 

 

 

 

 

 

Kamp Rees.

Ze gaan weg met de trein, maar waar naar toe?

Misschien wel naar Utrecht, maar nee,

ze maken een omweg en komen uit op kamp Rees.

Daar gingen wel veel mensen door,

omdat ze ziek en verzwakt waren.

Als je dacht ik ben moe, ik ga even op de grond liggen,

kreeg je daarna nog een klap met een knuppel.

Op een dag hoorden twee mannen wat daar aan de hand was

en haalde op een avond  zoveel mogelijk mensen op.

Iedereen die ze ophaalden was ziek en verzwakt.

Op onze school werden ze geholpen.

Een zo’n vrouw, Mies Neuhaus, is gestorven.

Omdat ze ook ziek werd door het helpen van mensen uit Kamp Rees,

om ze beter te maken.

Bedankt voor het luisteren.

Dirk Snelting.

 

 

 

 

 

 

 

Niko Snelting en Jan Timmervelt kwamen ons informatie geven

en daarom heb ik dit gedicht geschreven.

Het begon allemaal met Adolf Hitler, hij sloot de Duitse grens, dat kwam hard aan voor de mens.

Hitler kon niet tegen Joden, daarom wou hij ze doden.

De Joden gingen op de vlucht, met een diepe zucht.

Alle huizen gingen kapot, dat is natuurlijk heel rot.

Toen kwam de bevrijding, de Nederlanders namen de leiding.

Daarna kregen een aantal mensen een brief, ze wisten niet van wie, misschien wel van een dief.

De mannen gingen met de trein, waarheen was een vraag, dat is niet fijn.

De mannen kwamen aan op kamp Rees, daar moesten ze hard werken, dat was geen feest.

Twee mannen konden ontsnappen en weer veilig naar lucht happen.

Ze haalden hulp en kwamen aan bij een huis, de mannen waren vies en vuil en zaten onder de luis.

De mensen uit het huis schreven een valse brief, dat is natuurlijk niet zo lief.

Ze hebben zoveel mogelijk mensen gered, maar sommige mensen hebben het helaas niet gered.

Voor die mensen staan we nu bij het monument en het is fijn dat je er bent.

 

Mimi Snelting.