Monthly Archives: december 2014

Net zoals in maart 2007 en in april 2011, is het bronzen mannetje van het monument ” de Dwangarbeider” gestolen. "de dwangarbeider " De diefstal werd op vrijdag 12-12-2014 tegen 09.15 uur ontdekt door de leerlingen van de Montessorieschool Passe Partout.   Zij waren op dat moment bezig met het verwijderen van de bloemstukken die op vrijdag 28-11-2014 waren neer gelegd tijdens de jaarlijkse herdenking. Indien men iets heeft gezien op 12-12-2014 of de dagen ervoor, gelieve dan de politie Apeldoorn te bellen. (0900-8844). Het mannetje is c.a. 30 cm hoog (inclusief het marmeren sokkeltje) en bestaat uit brons. De waarde per kilo brons is ongeveer 4 tot 5 Euro. Het beeldje weegt tussen de 3 en 4 kilo zwaar, dus we spreken over een straathandel waarde van ongeveer 12 tot 20 Euro.  De waarde van het beeldje is echter voor de oud dwangarbeiders en hun nabestaanden onbetaalbaar. Het is niet te geloven dat men een herdenkingsmonument vernield en  zelfs een onderdeel daarvan wegneemt.  Door het stelen van het mannetje hebben ze de ziel van het monument weggehaald. Onze Stichting stelt een beloning van 100 Euro ter beschikking, voor diegene die het beeldje terugbezorgd bij de gemeente Apeldoorn of de politie.   Er is tevens een beloning 50 Euro beschikbaar voor hem / haar  die weet wie de diefstal heeft gepleegd en de naam van de dader (s) kan noemen. De gemeente Apeldoorn, eigenaar van het monument, dus ook van het beeldje, zal aangifte gaan doen bij de politie, terzake vernieling van het monument en diefstal van het beeldje. **  Op 01-03-2015 kwam het bericht van de gemeente dat voor 17-04-2015 het monument hersteld zal zijn en dat er dus  een nieuw beeldje geplaatst gaat worden

Hoe anders dan 70 jaar geleden was het weer vandaag. Toen vroor het tussen de min 14 en min 22 graden, lag er een dikke pak sneeuw en was de wind dikwijls onstuimig. Vandaag was het stralend weer en de temperatuur steeg tot zo'n 8 a 10 graden boven nul. Het was zelfs droog vandaag en af en toe brak de zon door. De Burgerzaal   Een van de bloemstukken   Kinderen staan klaar De Burgerzaal was klaar voor de ontvangst van alle gasten. Enkele bloemstukken waren reeds afgeleverd door de bloemisterijen. De kinderen van de Montessorieschool Passe Partout waren er klaar voor. Omstreeks 12.20 uur kwamen de eerste gasten de Burgerzaal binnen. Daarna werd het al snel heel druk. Vele oude bekenden, maar ook vele nieuwe gezichten werden welkom geheten. Waaronder zelfs een familie uit Zwolle, Rotterdam en België.   De Burgerzaal stroomt vol   J de Louter wordt verwelkomt   Herinneringen worden opgehaald Na een kopje koffie of thee te hebben  gedronken en bijgepraat te hebben met oude bekenden ging men op weg naar de Raadzaal. Daar zou het vervolg van de herdenking gaan plaatsvinden.  Onder de vele gasten bevonden zich o.a. de burgemeester van Rees, de heer C. Gerwers, de  loco burgemeester en tevens wethouder van Apeldoorn, de heer D. Cziesso, mevrouw C. Tesink , diverse vertegenwoordigers (-sters )  van diverse organisaties, zo'n 50 schoolkinderen en maar liefst acht oud dwangarbeiders en hun familie. Sprekers ( -sters )  waren deze middag, Tineke de Jonge, lerares van de Montessorieschool Passe Partout, oud dwangarbeider de heer J de Louter, de heer C. Gerwers en mevrouw C. Tesink.  Tevens lazen drie kinderen hun [...]

Sehr geehrter Herr Cziesso, sehr geehrter Herr Disberg, verehrte Zeitzeugen, lieber Herr de Louter, liebe Schülerinnen und Schüler der Montessorie-Schule, meine sehr geehrten Damen und Herren, für die Einladung zur heutigen Gedenkveranstaltung hier in Apeldoorn danke ich Ihnen ganz herzlich. Ich freue mich sehr - und glauben Sie mir, ich meine es genau so, wie ich es sage - ich freue mich sehr, heute bei Ihnen zu sein und an dieser Veranstaltung teilzunehmen. Gemeinsam gedenken wir der Razzia vom 02.12.1944 und deren Folgen. Es ist nun fast genau auf den Tag sieben Jahrzehnte her, dass hier auf dem Marktplatz 11.000 Menschen versammelt wurden. 4.500 Männer wurden deportiert, 850 von ihnen in die Zwangsarbeiterlager in Rees und Umgebung gebracht. Ich bin nun seit fünf Jahren Bürgermeister der Stadt Rees. Seither habe ich viele schöne Momente erlebt, aber auch viele Herausforderungen gemeistert. Und gerade die herzlichen und freundschaftlichen Kontakte zu den niederländischen Zwangsarbeitern und ihren Familien gehören bis heute zu den schönsten Begegnungen und Momenten in meiner bisherigen Amtszeit. Sehr geehrte Damen und Herren, liebe Kinder, heutzutage kommen viele Touristen zu uns nach Rees, um ihre Freizeit oder den Urlaub zu verbringen. Sie fahren mit dem Rad, spazieren durch den historischen Stadtkern oder über die Rheinpromenade und wollen sich einfach ein wenig erholen. Doch das war, wie Sie alle wissen, nicht immer so. Vor 70 Jahren haben viele Menschen in den Zwangsarbeiterlagern Schreckliches erlebt, viele von ihnen haben diese Zeit nicht überlebt. Daher bin ich am 01. Dezember 2009 - wie gesagt, ich war erst seit wenigen Tagen Bürgermeister von Rees - mit sehr gemischten Gefühlen hierher zur Gedenkveranstaltung nach Apeldoorn gekommen, denn ich wusste nicht, was auf mich zukommen würde - und ich wollte natürlich auch niemanden durch ein unbedachtes Wort [...]

Op 28-11-2014 vertelde mevrouw C. Tesink het ingrijpende verhaal van haar vader Ben Tesink. Haar vader is samen met zijn vader te Apeldoorn opgepakt op 02-12-1944.  Ze werden vervolgens  in de tweede trein afgevoerd naar de IJssellinie. Deze trein is onderweg niet beschoten.   KAMP   REES     28-11-14 Het is 2 december 1944.  Apeldoorn is afgesloten van de buiten wereld.  Luidsprekerwagens rijden door de straten  en roepen mannen, tussen de 16 en 55 jaar op, om zich te melden op het Marktplein. Bij niet opvolgen van dit bevel dreigen zware straffen.  Ongewoon veel Duitse soldaten,waaronder Hollandse SS-ers ,zijn er op straat. We weten dat de Duitsers tot van alles in staat zijn. Bij de vorige razzia van  2 oktober hebben ze mensen uit het verzet doodgeschoten en hun lichamen op straat gelegd. Bij ons om de hoek , voor de deur van de herenkapperszaak, lag toen het lichaam van een  doodgeschoten man,  hij had een bruin pak aan en  een bord op zijn buik met de tekst “TERRORIST” Wij hopen dat onze papieren ons zullen vrijstellen. Mijn vader heeft een verklaring , met een heleboel stempels, dat hij als administrateur onmisbaar is voor het Jongenshuis Hoenderloo en ik ben met mijn zestien jaar lid van de blokbrandweer van de luchtbeschermingsdienst en vrijgesteld van putjes graven . Maar hoe anders pakt het uit. Op het marktplein wordt er nauwelijks naar onze papieren gekeken en worden we met  veel anderen naar een afgezet gedeelte van het Marktplein gedirigeerd. En dan begint het lange wachten.  En dan ontdek ik mijn oudste zus aan de rand van de afzetting en we vertellen haar dat we niet weg mogen en waarschijnlijk op transport gaan.  Later verschijnt mijn moeder met allerlei spullen die [...]

Tijdens de herdenking op 28-11-2014 hebben drie kinderen hun zelf gemaakte gedicht voorgedragen.   In een nare wereld De geweren schieten, Het grauwe kleurt de lucht, Gezinnen onschuldig en bang, Slaan massaal op de vlucht. In een nare wereld, Waar zelfs een kinderleven niet telt, Maar enkel de overwinning... Komen levens van duizenden mensen Tot een afschuwelijk einde, Door middel van bruut geweld. Zoveel verdriet, Iedereen die het ziet. Oorlog, Het mag nooit meer gebeuren, De wereld hoort in kleuren! w.g ; Naomi. ---------------- Vrede is rust En dat is wat ik wil Ik wens het voor iedereen We staan er bij stil We denken aan de velen Die gevallen zijn in de strijd Ze hebben alles gegeven Ze zijn hun leven kwijt 1 minuut stilte We leggen bloemen neer We mogen het niet vergeten Volgend jaar weer Nergens meer oorlog Dat is mijn wens Rust en vrede Een droom van ieder mens w.g ; Dané. -------------------- Oorlog: Oorlog is niet fijn, het doet mensen pijn Veel mensen hebben verdriet over wat ze hebben  meegemaakt en veel Mensen zijn niet terug gekomen. En daarom zijn we nu bijeengekomen. Het verzorgen van het monument doen wij in groep acht. En dit doen wij fluisterzacht. Met respect en aandacht voor wat er is gebeurd En de hemel is even donkergekleurd Daarom leggen we bloemen bij het  monument neer Om te herdenken, keer op keer w.g ; Marieke.