Herdenking te Rees op 09-11-2014.

Op zondag 09-11-2014 vertrokken zo’n 20 mensen vanuit Apeldoorn naar Rees om aldaar de jaarlijkse herdenking bij te wonen. De eerste stop die men maakte was bij het infobord aan de Melatenweg. Dit bord staat bij de voormalige ingang van het kamp. Heden ten dage is er niets meer van het kamp te zien. Alleen de bomenrij die voorheen aan de achterkant van het kamp stonden, zijn er nog.

Bloemstuk gemeente Apeldoorn

Oud dwangarbeiders Ap Gerritse en Jan de Louter legden namens de andere oud dwangarbeiders een bloemstuk. Namens de gemeente Apeldoorn legde de heer J. C.G.M Berends, burgemeester van Apeldoorn eveneens een bloemstuk bij het infobord neer. De twee oud dwangarbeiders legden aan de burgemeester uit hoe ze kamp Rees hadden ervaren en hoe ze zijn teruggekeerd naar Nederland. De weg naar huis kon alleen tot stand komen door hulp van zowel de Duitse als de Nederlandse bevolking.

Na deze korte plechtigheid ging men op weg naar het monument in het centrum van Rees.

Er was een grote menigte verzameld bij het monument. Ik schat dat er zo’n 100 mensen bij de herdenking aanwezig waren. Sprekers waren deze middag de heren C. Gerwers ( de burgemeester van Rees) , de heer J.C.G.M. Berends ( de burgemeester van Apeldoorn ), de heer J.P.M. Alberse ( de burgemeester van de gemeente Oude IJsselstreek ) en de heer B. Schaeffer.

J.P.M. Alberse

J.C.G.M. Berends

B. Schaeffer

Alle vier de heren wezen op de brandhaarden die momenteel nog woeden in de Wereld. Denk b.v. aan Syrie en aan de Oekraine. Ook wezen ze op de val van de Berlijnse muur. De mens vind het vrij zijn en in vrijheid leven als iets vanzelfsprekends, maar dat is het niet. We moeten elkaar niet als vijanden zien, maar als broers en zusters. Men mag een ander nooit veroordelen op zijn of haar uiterlijk, geloof, ras of nationaliteit. Het is bijzonder dat we in Rees naast elkaar staan en dezelfde gevoelens met elkaar kunnen en mogen delen. Het tolerantieniveau moet omhoog. we moeten ons meer openstellen voor andere culturen. We moeten ons gaan verplaatsen in anderen en vanuit een geheel andere hoek gaan kijken naar de problemen die anderen ondervinden en samen moeten we dan gaan zoeken naar oplossingen. Er werd naast de slachtoffers onder de dwangarbeiders ook stil gestaan bij de Joodse slachtoffers. Vervolgens werden er gebeden uitgesproken.

Na deze mooie en verstandige woorden werd er overgegaan tot het leggen van de bloemstukken en de kaarsjes.

Onder de aanwezigen bevonden zich naast vele Nederlanders en Duitsers zich ook een echtpaar uit Belgie. Dat was de familie Cuenen uit Herk de Stad in Belgie. Ze hadden onlangs vernomen dat een familielid van hen in kamp Rees had gezeten en ze zijn nu op zoek naar meerdere gegevens. De herdenking werd afgesloten in het Koplinghaus. Daar werden de herinneringen gedeeld en werd er onderling veel informatie uitgewisseld.