­

Gedichten 2010

Tijdens de herdenking van 2010 werden er diverse mooie gedichten voorgelezen door de leerlingen van de PC Montessorischool Passe-Partout.   " Oorlog, nooit meer !" Pijn, heel veel pijn. Wat moet dat verschrikkelijk zijn Wie heeft ooit kunnen bedenken Dat wat er toen gebeurde, dat wij dat nu herdenken. Dat 1 man de hele wereld veranderen kan. De dwangarbeid was net zo gemeen De pijn die er toen was, ging door merg en been Na wat we nu herdenken Hoop ik dat alle mensen denken: Oorlog, nooit meer! Lars .   " 1 Minuut " 1 minuut stilte: herdenken 1 minuut stilte: denken aan kamp Rees 1 minuut stilte: de hongersnood 1 minuut stilte: denken aan de oorlog 1 minuut stilte: denken aan je broer of zus 1 minuut stilte: een minuut stilte Muhammed  "Een zee van pijn " Is oorlog eigenlijk wel oorlog? Of is oorlog gewoon een zee van pijn? Er werden mensen doodgeschoten. Er werden mensen in kampen gestopt. De Duitsers waren overal. En de hoop was voorbij. Tot de bevrijding kwam. Het is jaren geleden. Maar toch hebben mensen nog steeds pijn. Dagmar

By |december 26th, 2010|Geen categorie|0 Comments

Toespraken gehouden op 02-12-2010 te Apeldoorn.

Zoals vermeld in een vorig bericht hebben tijdens de herdenking te Apeldoorn, op 02-12-2010, de heer C.Gerwers ( burgemeester van Stadt Rees) , de heer W.Ploeg ( zoon van een oud dwangarbeider ) en de heer F.Hollaender een toespraak gehouden. Deze luiden als volgt ;   C.Gerwers ; Sehr geehrter Herr Disberg, verehrter Kollege de Graaf (BM) sehr geehrte Herren Ploeg und Hollaender, liebe Schulerinnen und Schuler der Montessorie-Schule, meine sehr geehrten Damen und Herren, fur die Einladung zu der heutigen Gedenkveranstaltung hier in Apeldoorn spreche ich Ihnen meinen herzlichen Dank aus. Ich bin heute gerne bei Ihnen, da es mir ein grosses Bedufnis ist, gemeinsam mit Ihnen der zweiten Razzia vom 02.12.1944 und ihrer Folgen zu gedenken. Damals waren rund 4.500 Menschen deportiert und unter anderem in die Zwangsarbeiterlager nach Rees, Bienen oder Empel gebracht worden. Das, was in den folgenden Monaten dort geschah, ist fur uns bis heute unbegreiflich. Viele niederlandische Zwangsarbeiter kamen zu Tode. Das Ende des zweiten Weltkriegs liegt inzwischen mehr als 65 Jahre zuruck und es wird zunehmend schwieriger, das Erlebte von Zeitzeugen zu erfahren, denn sie sind heute uber 70, 80 oder gar 90 Jahre alt. Wahrend der Gedenkveranstaltung am 9. November in Rees hatte ich bereits Gelegenheit, dem niederlandischen Zeitzeugen Herrn Ploeg zuzuhoren. Da er gleich noch einmal beschreiben wird, wie er die damalige Zeit erlebt hat, mochte ich seinen Ausfuhrungen nicht vorgreifen. Allerdings haben mich seine Schilderungen sehr bewegt und mir ging meine eigene Situation durch den Kopf, das konnen Sie sich vorstellen. Ich habe selbst eine 8-jahrige Tochter und einen 12-jahrigen Sohn und kann mir ansatzweise vorstellen, was die Familien, deren Angehorige nicht mehr zuruckgekommen sind, damals durchgemacht haben mussen. Wenn Sie die den Bericht von [...]

By |december 7th, 2010|Geen categorie|1 Comment

Herdenking 02-12-2010 te Apeldoorn, druk bezocht.

Ondanks het slechte weer en de vele terechte afzeggingen in verband met de hevige sneeuwval en de zeer gladde wegen, is de herdenking te Apeldoorn toch nog druk bezocht. Zo'n 140 gasten hebben de herdenking bij gewoond. Door het slechte weer, kou, sneeuw en gladheid is het gehele programma afgewerkt in het gemeentehuis zelf. Na de herdenking hebben de kinderen van de Montessorischool Passe - Partout, de bloemen die eerst in de Burgerzaal waren gelegd, alsnog buiten bij het monument gelegd. Er waren deze middag 4 sprekers, te weten; de heer C.Gerwers ( de burgemeester van Stadt Rees ), lerares T. de Jonge, de heer W.Ploeg ( zoon van een oud dwangarbeider) en de heer F.Hollaender ( zoon van de heer E.Hollaender). Daarnaast droegen 3 kinderen een zelf gemaakt gedicht voor. De heer C.Gerwers, deelde mede dat hij het bijzonder fijn vond, dat hij bij deze herdenking aanwezig kon zijn en hij gaf o.a. aan dat hij hoopte dat de verstandhouding tussen de mensen uit de buurlanden Duitsland en Nederland, zo blijft zoals het nu is. Verder gaf hij aan dat herdenken moet blijven bestaan. Dit om mensen scherp te houden en om degene die in de oorlog hebben geleden te eren. Lerares T. de Jonge, stelde de school aan het aanwezige publiek voor en legde uit wat het monument  " de dwangarbeider" voor de school en de kinderen betekende. Ze gaf aan dat de kinderen het monument onderhouden en doordat de school deelneemt aan de herdenking, de kinderen weten hoe kostbaar vrijheid is. Ze gaf ook aan dat de kinderen elk, een eigen gedicht, hadden gemaakt. Drie daarvan zouden in de loop van de herdenking worden voorgedragen. Nadat de eerste leerling zijn gedicht had voorgedragen, kwam de [...]

By |december 6th, 2010|Geen categorie|1 Comment