Ook dit jaar werd de herdenking te Rees weer druk bezocht. Zowel mensen uit Duitsland als uit Nederland woonden de herdenking bij.

De heer B.Schaffer opende de herdenking en gaf aan hoe belangrijk  9 november is voor Duitsland. Op deze dag begon o.a. de Kristalnacht. Vervolgens deelde hij mede wat er allemaal met de dwangarbeiders uit Nederland in Rees in de jaren 1944 en 1945 was gebeurd.

Sprekers waren dit jaar, de heer C.Gerwers (burgemeester van Rees), de heer A.J.Disberg ( voorzitter van de Stichting Dwangarbeiders Apeldoorn 1940-1945), de heer W Ploeg ( zoon van een oud dwangarbeider) en mevrouw C. van  Veldhuizen. ( dochter van een oud dwangarbeider).

Meneer Disberg, gaf in zijn toespraak o.a. aan dat men ( de bezetter en degene die bezet waren) in de Oorlog lijnrecht tegenover elkaar stonden en dat er anno 2010, er sprake is van een vriendschap en verbondenheid tussen de beide buurlanden. Als voorbeeld noemde hij het bezoeken van elkaars herdenkingen en het samenwerken op 28-02-2010 tussen de gemeenten Oude IJsselstreek en Stadt Rees. ( de organisatie van de wandeltocht van Rees naar Megchelen en de onthulling van het  infobord te Rees en de onthulling van het monument te Megchelen) Dit helpt de oud dwangarbeiders en hun nabestaanden ontzettend, bij de verwerking van al het leed van de oorlogsjaren.

Meneer Ploeg vertelde over de treinbeschieting op 03-12-1944, waarbij zijn vader zwaar gewond raakte en waaraan zijn vader later overleed. Hij had het over de slechte en de goed Duitsers. Er zijn meer goede dan slechte mensen op de Wereld, dus dat gold destijds ook voor de Duitsers.

Mevrouw van Dijkhuizen had het over haar vader. Deze is overleden in kamp Rees en is later in een graf met 6 anderen terecht gekomen. Hij is nu begraven op het erekerkhof te Dusseldorf.

Na afloop werden vele bloemen en gedenklichtjes (windlichtjes) bij het monument gelegd.